Nasza misja jako Zgromadzenia Zakonnego nie różni się od tej, którą miał Jezus, albo Kościół, który stara się wcielać misję Jezusa w dzisiejszym czasie. Mianowicie skutecznie głosić Królestwo Boże, będąc prowadzonym przez zbawczą Miłość Boga oraz być misjonarzami nadziei w świecie. Kilka wyjaśnień:

   1. Jako Misjonarze Saletyni jesteśmy wezwani do tej samej misji jaką można znaleźć w Ewangelii i do tej samej, którą ma Kościół, ale wykonujemy to w nam właściwy sposób. Uważamy siebie za tych, którzy żyją pojednaniem i wierzą, że świat ma ogromną potrzebę nadziei, jaką niesie nasze przesłanie. W modlitwie i rozmyślaniu wracamy do wydarzenia w La Salette, aby formowało nasze życie i posługę.

   2. Misja jest szerszym pojęciem niż „posługa". Jako Saletyni angażujemy się w różnorodne prace, w każdej z nich podkreślamy nawrócenie i pojednanie, które przyniosła na La Salette Najświętsza Maryja Panna.

   3. Jako członkowie wspólnoty zakonnej, odkrywamy, że nasza misja leży nie tylko w tym, co głosimy i w duszpasterstwie jakie prowadzimy, ale także w sposobie życia naszych braci. Sposób, w jaki się odnosimy do siebie, to jak współdziałamy z Ludem Bożym i świadomość z jaką idziemy po tej ziemi – wszystko to składa się na saletyńskie przesłanie. Świadectwo jest więc ważną częścią naszej misji, dlatego chcemy nie tylko głosić pojednanie ale także wyrażać je przez wspólne życie.

   4. Rośnie stale w nas świadomość potrzeby współdziałania ze świeckimi. Poznaliśmy wzajemnie, że jesteśmy w naszej misji partnerami. Dlatego świeccy nie są dla nas jedynie „terenem" duszpasterstwa, ale towarzyszami w głoszeniu. Wielu naszych współpracowników jest, tak samo jak my, przekonanych o wadze orędzia pojednania, i dlatego chcą uczestniczyć w formacji duchowości, w charyzmacie i w misji La Salette.

   5. Jako Zgromadzenie międzynarodowe, czujemy się posłani przez Maryję słowami „A więc moje dzieci ogłoście to całemu mojemu ludowi" do całego świata. Pomimo, że wyrastamy z konkretnej kultury i konkretnego kraju w sensie duszpasterstwa, otwieramy serca na to, co dzieje się na świecie. W ten sposób możemy usłyszeć powołanie do pracy w innym kraju lub w innej kulturze, gdzie duszpasterstwo może być inne, ale misja będzie zawsze ta sama.
(jgb)