177. Rocznica Objawienia

wrzesień 2023

[…] chcemy być oddanymi sługami Chrystusa i Kościoła,

aby się dokonała tajemnica pojednania

(Konstytucje, 4)

Drodzy Współbracia,

każdego roku obchody rocznicy objawienia są okazją, by powrócić do korzeni i głębokich motywacji naszego saletyńskiego powołania zakonnego i kapłańskiego, rozumianego przede wszystkim jako osobista i wspólnotowa odpowiedź na Boże powołanie, a także jako świadectwo życia i służby Kościołowi oraz światu, w którym żyjemy. Niech do naszej młodzieży na etapie formacji, do współbraci zaangażowanych w duszpasterstwo, do starszych i chorych dotrą pozdrowienia i życzenia ode mnie osobiście i od Zarządu Generalnego z okazji tego szczęśliwego wydarzenia, które nigdy nie przestaje nam towarzyszyć i stale nadaje nowy sens dziejom oraz osobistemu życiu każdego z nas jako misjonarzy Płaczącej Pani z La Salette.

1. W drodze ku Kapitule Generalnej 2024

Jak dobrze wiecie, za kilka miesięcy, wiosną 2024 roku odbędzie się XXXIII Kapituła Generalna, której głównym zadaniem jest wybór nowego zarządu, aby kierował naszym zgromadzeniem przez kolejne sześciolecie. Ma ona ponadto „zbadać położenie Zgromadzenia, tak pod względem duchowym, jak i doczesnym, umożliwić całemu Zgromadzeniu, by okresowo uświadomiło sobie, czym jest i jakie jest jego posłannictwo, przystosować się do czasów, aby lepiej odpowiedzieć na potrzeby świata, czuwać nad lepszym wykorzystaniem jego sił i umocnieniem jego jedności” (Reguła, 195K). Wydarzenie to jest dla nas wszystkich tak ważne, że nie powinniśmy sobie pozwolić, aby przeszło niezauważone i nie wpłynęło w taki czy inny sposób na jakość naszego życia zakonnego i charyzmatycznego, jak również naszego życia duszpasterskiego w służbie ludowi Bożemu.

Wszyscy powinniśmy się przygotować do przeżycia tego pięknego wydarzenia przede wszystkim poprzez osobistą i wspólnotową modlitwę, aby nasze serca otwarły się na przyjęcie z wdzięcznością i odnowionym entuzjazmem bodźców, jakie Duch Święty zechce nam ofiarować dla poszerzenia naszych horyzontów duszpasterskich i odważnego podjęcia wyzwań duchowych i misyjnych, które bez wątpienia naznaczą drogę naszego zgromadzenia w najbliższej przyszłości.

Aby to wszystko mogło przybrać konkretny kształt, zaangażowanie wszystkich i każdego z osobna jest nie tylko gorąco pożądane, ale też niezbędne, cenne i konieczne. W tym celu Komisja Przygotowawcza Kapituły wypracowała Instrumentum laboris, dostarczone wszystkim prowincjom już kilka miesięcy temu, aby każdy zakonnik mógł poprzez zgłoszenie sugestii i propozycji wnieść swój wkład w życie oraz rozwój naszego zgromadzenia pod względem czysto ludzkim, duchowym, charyzmatycznym i misyjnym. Życzę, aby współpraca wszystkich nie tylko nie ustawała, ale żeby wręcz stawała się powszechna, owocna, wskazując nowe kierunki duchowe i duszpasterskie, którymi wspólnie będziemy podążać.

Zachęcam wszystkich, aby to osobiste i wspólnotowe zaangażowanie potraktować jako drogę nawrócenia i odnowy na wszystkich poziomach oraz aby odpowiedzialnie przyjąć jako coś swojego i dzielić się tym ze współbraćmi. Wszyscy przecież jesteśmy wezwani, aby w sposób regularny i stały konfrontować się ze słowem Bożym jako niezbędnym codziennym pokarmem duchowym oraz z osobą i dziełem Jezusa Chrystusa, dążąc do coraz większego upodobnienia naszego życia do Jego życia.

Ponadto zachęcam wszystkich do codziennego odmawiania modlitwy za Kapitułę – indywidualnie, wspólnotowo lub ze świeckimi saletynami i wiernymi z naszych parafii – prosząc Boga o dar Jego Ducha, a Piękną Panią z La Salette o Jej matczyną opiekę nad pracami najbliższego zgromadzenia kapitulnego. Chodzi przecież o teraźniejszość i przyszłość każdego z nas oraz naszej wielkiej rodziny saletyńskiej.

2. Nasze życie misyjne

Pragnę podziękować Bogu i Matce Bożej Saletyńskiej za pracę, jaką wykonuje się wszędzie w naszym zgromadzeniu, a szczególnie w naszych misjach:

· Od września w Tanzanii będziemy mieli dwa ośrodki formacyjne: Saint Joseph Formation House w miejscowości Kagemu na peryferiach Bukoby, z trzema studentami, którzy pod kierunkiem ks. Aldrina H. Cenizala MS rozpoczną kursy filozofii w międzyregionalnym seminarium w Ntungamo, znajdującym się w odległości kilku kilometrów od miejsca zamieszkania; oraz Blessed Carlo Acutis FormationHouse w Nyakigando (położonym w odległości 20 minut drogi z Rutete) z czterema aspirantami na etapie poszukiwania własnego powołania pod kierunkiem ks. Sajitha.

· Ksiądz Edegard Silva Junior MS, który od 2018 roku pracuje jako misjonarz w diecezji Pemba (Mozambik), otrzymał pozwolenie, aby ze względów rodzinnych mógł na początku przyszłego roku wrócić do Brazylii, swojego kraju pochodzenia. Zwolnione przez niego miejsce zostanie w najbliższych miesiącach uzupełnione przez ks. Zacariasa Mango MS, członka Prowincji Angola, który z entuzjazmem i dyspozycyjnością przyjął propozycję pracy w naszej misji w Mozambiku.

· 28 października br. na Haiti profesję zakonną złożą pierwsi rdzenni młodzi nowicjusze saletyńscy. Wydarzenie to nabiera szczególnego znaczenia zarówno dla dwóch prowincji zaangażowanych w misję (Madagaskar i USA), jak i dla reszty zgromadzenia. Dlatego powinniśmy dziękować za nie Panu i Matce Bożej Saletyńskiej. Z ufnością modlimy się, aby obecność saletyńska zapuszczała coraz głębiej korzenie w religijnej i społecznej tkance tego karaibskiego kraju w świetle naszego charyzmatu.

· W imieniu zgromadzenia dziękuję ks. Joby’emu Matthatilowi MS (Indie) i ks. Zacariasowi Mango MS (Angola) za ich wielkoduszną gotowość pracy w naszych misjach, odpowiednio od września w Rutete (Tanzania) i za kilka miesięcy w Pemba (Mozambik). Niech Pan żniwa błogosławi i czyni owocnym ich posługiwanie.

· Dziękuję ponadto ks. Antoniemu Skałbie MS (Polska), byłemu rektorowi sanktuarium we Francji, za przyjęcie zaproszenia do udania się do Okręgu Argentyna/Boliwia, aby dzielić się z tamtejszymi współbraćmi doświadczeniem życia zakonnego i wspólnotowego, jak również radościami, troskami i wyzwaniami związanymi z posługą powierzoną im przez Kościoły lokalne. Jego misja rozpoczęła się 1 września.

3. Końcowe pozdrowienie

Przyjmijmy i przeżywajmy te coroczne obchody jako naprawdę szczególny dar dla naszej rodziny zakonnej, niezmiennie pobudzający do odczytywania na nowo naszej tożsamości w świetle naszego saletyńskiego charyzmatu, aby lepiej służyć sprawie Ewangelii i misji Kościoła. Nie jesteśmy w tym wszystkim sami, ponieważ są z nami także siostry saletynki, ożywiane tym samym charyzmatem, oraz ruch świeckich saletynów, obecny we wszystkich prowincjach, jak również liczni przyjaciele i dobroczyńcy naszych wspólnot oraz liczni czciciele Pięknej Pani, którzy systematycznie uczestniczą w życiu parafii powierzonych opiece duszpasterskiej naszego zgromadzenia.

Niech Płacząca Dziewica z La Salette pomaga nam wzrastać jako wspólnocie wiary, stale oddanej posłudze pojednania, w świetle Jej orędzia, które mówi o nawróceniu, miłosierdziu i nadziei.

Wszystkim życzę dobrych i świętych obchodów 177. rocznicy objawienia z Bożym błogosławieństwem i pod opieką Pięknej Pani, naszej Matki i Patronki.

Z braterskim pozdrowieniem

ks. Silvano Marisa MS

przełożony generalny