WIELKANOC 2016

«Wszystko w Nim mówi o miłosierdziu. Nie ma też w Nim czegoś, co byłoby pozbawione współczucia» (MV 8)

«Od jak dawna cierpię za was! ... a wy sobie z tego nic nie robicie» (Matka Boża z La Salette)

Drodzy Współbracia,

na ścianie naszej kaplicy w Rzymie, w prezbiterium, zostały umieszczone dwa plakaty, jeden po prawej i drugi po lewej stronie drewnianej figury Matki Bożej, które przedstawiają logo Jubileuszowego Roku Miłosierdzia oraz logo Jubileuszu 170 rocznicy Zjawienia. Na ołtarzu została umieszczona ceramiczna lampka oliwna, którą otrzymaliśmy jako dar od naszych sióstr, także z logo Roku Miłosierdzia. Te znaki przypominają codziennie nam wszystkim, że obchodzimy wraz z Kościołem Jubileusz Miłosierdzia, a jako Saletyni żyjemy we wspólnocie, w służbie Zgromadzeniu i ludowi Bożemu, w wierności charyzmatowi pojednania, które jest zakorzenione w Zjawieniu w La Salette, i w tym roku obchodzimy jego 170 rocznicę.

Te dwa wydarzenia jubileuszowe nie są wzajemnie sprzeczne ani nie konkurują ze sobą, lecz łączą się uzupełniając się nawzajem w sposób harmonijny i spójny. Przesłanie z La Salette, przypomina nam, że łzy Maryi nie są łzami rozpaczy, lecz miłosierdzia. Są to łzy, które ujawniają „współczucie” Boga dla swoich grzesznych dzieci, wciąż kochanych miłością, która nigdy nie ustaje pomimo ich wielokrotnej zdrady Przymierza i niespójności życia. Są to łzy, które mówią o nadziei i odkupieniu przywołując w ten sposób możliwość prawdziwego i pełnego nadziei odrodzenia duchowego i ludzkiego, dla wszystkich tych, którzy pozwalają, aby ich objęło miłosierdzie Ojca.

Rok jubileuszowy okaże się czasem łaski, jeśli będziemy gotowi na nowo odkryć w sobie to, co naprawdę musi się zmienić w naszym życiu zakonnym: to znaczy starać się, w naszym życiu wspólnotowym i w naszej posłudze, opowiadać o dobrym Bogu, który objawia się w Jezusie Chrystusie. Dla nas zakonników, nie są ważne pieniądze, ani dobre samopoczucie, ani poszukiwanie łatwego i wygodnego życia, ale życie w spójności, wierności i radości, tak jak Jezus przeżywał swoją misję wśród nas. To On jest wzorem, do którego musimy powrócić aby „odbudować” nasze życie zakonne i saletyńskie, osobiste i wspólnotowe.

My także, podobnie jak cały Kościół, powinniśmy czuć się „wychodzącymi do”. Papież Franciszek nie przestaje nam przypominać o tym. Jubileusz jest opatrznościową okazją do zmiany nie tylko naszych nawyków duszpasterskich, ale również pozwala zobaczyć, co musimy zmienić w naszym życiu osobistym i być może także w naszym społeczeństwie. Odnowa musi zaczynać zawsze od nas i od naszych wspólnot.

W trzecim liście okólnym zatytułowanym Kongregacja do Spraw Zakonów w grudniu 2015 roku, zatytułowanym „Contemplate” („Rozmyślajcie”), podkreślone są trzy postawy (trzy czasowniki), które powinny charakteryzować życie każdego zakonnika, zwłaszcza w tym roku łaski. Zapraszam was i siebie też do zastosowania ich w naszej codziennej rzeczywistości.

Pierwszą postawą jest, szukanie. Wiąże się ono z wysiłkiem, zaangażowaniem, wytrwałością i gotowością do przeciwstawienia się niebezpieczeństwom nocy. Jak mówi Papież Franciszek: „Kontemplacja, a my możemy dodać także życie duchowe, «składa się z inteligencji, serca, i kolan»”. Nasz kontekst historyczny i społeczny nie należy do najbardziej korzystnych. Jest on czasem upadku i tonięcia, obojętności i utraty smaku. Trzeba zdać sobie sprawę z tej dolegliwości i z tego, że życie chrześcijańskie, a w konsekwencji także życie zakonne, wymaga oczyszczenia i wzniesienia się ponad dominującą dzisiaj kulturę. Aby „pielgrzymować w głąb” musimy w sobie obudzić niepokój i dać siłę pragnieniu „wyruszenia z odwagą i determinacją w stronę Chrystusa, aby Jego postawić w centrum swojego życia” (Testimoni, 1 stycznia 2016, str. 14).

Drugą postawą jest zamieszkanie. Jesteśmy wezwani do ciągłego nawracania się, a ten proces może być zagrożony przez rezygnację z życia w Duchu świętym na korzyść aktywizmu, który zatwardza serce do tego stopnia, że staje się coraz bardziej „światowe”. To się objawia „chowaniem się za pozorami religijności, a nawet miłości do Kościoła. Jest poszukiwaniem, zamiast chwały Pana, ludzkiej chwały i dobrego samopoczucia” (Papież Franciszek, EG 93). „Życie wewnętrzne wymaga ascezy ciała i ascezy czasu, wzywa do milczenia, w którym możemy mieszkać; domaga się samotności jako istotnego momentu oczyszczenia i integracji osobistej; wzywa do modlitwy w ukryciu, aby spotkać Pana, który mieszka w tajemnicy, i uczynić ze swojego serca celę zakonną” (Rozmyślajcie, 38).

Trzecią postawą jest kształtowanie. Owocem duchowej formacji powinno być zobowiązanie do przeżywania bliskości miłosierdzia, bliskości twarzy. Przejście, od kontemplacji krzyża do zobaczenia wielu ukrzyżowanych w historii i dostrzeżenia ofiar przemocy, które są „zostały powieszone i upokorzone jakby to był drugi Chrystus”. Serce chrześcijanina a zakonnika w szczególności, jest sercem, które dostrzega i rozmyśla jaki sens mają twarze i natura, która ich otacza. Innymi słowy są to serca, które umieją czytać i odczytać znaki czasu, te milczące ślady boskości w historii każdego z nas i historii świata.

Naprawdę wiele trzeba przemyśleć, aby nadać naszemu życiu zakonnemu osobistemu i wspólnotowemu nowy powiew i nowe znaczenie…

W imieniu moim oraz Zarządu Generalnego, chciałbym złożyć Wam wszystkim, Drodzy Młodzi w formacji, Nowicjusze, studenci, bracia i kapłani, gdziekolwiek jesteście i w jakikolwiek życiowej sytuacji się znajdujecie, braterskie życzenia Świętej Paschy Zmartwychwstania. Zmartwychwstały Pan niech wypełni wasze życie swoim światłem i radością w waszej posłudze leczenia i opatrywania ran tego świata, w duchu pojednania i miłosierdzia.

Chcę rozciągnąć te wielkanocne życzenia również na wszystkich Świeckich Saletynów w Prowincjach, którzy w różny sposób współpracują z nami w głoszeniu Ewangelii pod matczynym spojrzeniem Pięknej Pani z La Salette. Mam nadzieję, że nasza wspólna misja w Kościele i Zgromadzeniu spowoduje wzrost świadomości w każdym z nas, abyśmy byli coraz bardziej przekonani i radośni z faktu, że jesteśmy częścią wielkiej rzeczywistości, która ogarnia nas wszystkich, a mianowicie naszej „charyzmatycznej rodziny saletyńskiej”.

WESOŁEGO ALLELUJA !

Z braterskim pozdrowieniem,

               Silvano Marisa

Kilka wiadomości z Rzymu

• W każdy piątek Wielkiego Postu nasza wspólnota zakonna i księża studenci goszczący w naszym domu spotykamy się w kaplicy na odprawianiu Drogi Krzyżowej aby bardziej przyjąć ducha pokuty i pojednania zwłaszcza w czasie Wielkiego postu.
• 21 lutego gościł w naszym domu bp Desiderius Rwoma biskup Bukoba (Tanzania). Następnego dnia otrzymaliśmy jego oficjalne zaproszenie do założenia wspólnoty zakonnej w jego diecezji. Nastąpi to w lipcu tego roku.
• 24 lutego przywitaliśmy w domu generalnym trzech braci z Brazylii (ks. Luis Carlos Lopes, kleryk Franslei Zenatti i kleryk Edvan Santos da Silva). Następnego dnia pojechali oni razem z księdzem Generałem i ks. Adilsonem do wspólnoty zakonnej w Neapolu. W ten sposób wypełnia się program współpracy pomiędzy Prowincją Brazylijską i Włoską dotyczący duszpasterstwa młodych i duszpasterstwa powołaniowego.
• Z przyjemnością otrzymaliśmy wiadomości dające nadzieję od ks. Joe Bachand, który 4 stycznia opuścił Rzym, aby udać się do sanktuarium w La Salette jako nowy superior wspólnoty międzynarodowej. Na górę La Salette dotarł 27 lutego, po spędzeniu dwóch miesięcy na nauce języka francuskiego i poznawaniu kultury nowego kraju, który go przyjmuje. Życzymy mu pomyślności i owocnej pracy w służbie saletyńskiej wspólnoty zakonnej powierzonej jego opiece i w przyjmowaniu pielgrzymów, którzy dotrą do sanktuarium wraz z początkiem nowego sezonu.
• W dniach od 26 do 28 lutego odbyło się spotkanie w małym gronie, utworzonym przez ks. James’a Henault (USA), Adilsona, Henryka, Silvano oraz trzech Świeckich Saletynów z Francji i Włoch: Anne Héritier, Françoise Magnin i Ginetta Orsini w celu przygotowania 2. Międzynarodowego Spotkanie Świeckich Saletynów, które odbędzie się w dniach od 30/09 do 09/10 w sanktuarium La Salette (Francja). Ustalenia tego spotkania zostaną przekazane wkrótce całemu Zgromadzeniu i Świeckim Saletynom w poszczególnych prowincjach.
• Komisja Ekonomiczna naszego Zgromadzenia obradowała w dniach od 7 do 11 marca, w naszym domu generalnym. pod kierownictwem ks Alexa, ekonoma generalnego. Obradowano nad rocznymi sprawozdaniami finansowymi prowincji i administracji generalnej. Obecni byli księża: Alex, Adilson, Efren, Silvano (CG), Gabriel Ngonga (AN), Dominique Mabboux (FR) oraz Giancarlo Berzacola (IT)
• W dwóch spotkaniach, które Rada Generalna odbyła w lutym, zostały podjęte ważne decyzje:

-          Ponieważ ks. Henryk został mianowany proboszczem naszej parafii w Rzymie, stało się koniecznym, znaleźć innego prokuratora przy Stolicy Apostolskiej. Rada Generalna, powołała na jego miejsce ks. Belarmino Tchipundukwa, obecnego sekretarza generalnego.

-          Zostały zatwierdzone jako oficjalne: modlitwa o powołania i modlitwa w intencji Kapituły Generalnej 2018. Te dwa teksty zostaną wysłane wkrótce do sekretarzy prowincjalnych aby oni przekazali je wszystkim zakonnikom, aby były wykorzystywane w modlitwie, zarówno osobistej jak i wspólnotowej.

-          W odniesieniu do Dystryktu Myanmar zatwierdzono następujące decyzje podjęte przez Radę Dystryktu: 1) P. Nikodem Aung Than Aye, mianowany dyrektorem seminarzystów teologii i odpowiedzialnym za powołania; 2) P. Valentine San Tun, mianowany mistrzem nowicjatu i Sekretarzem Dystryktu.