Nazwa pełna: Soeurs de Notre-Dame de la Salette
Skrót: S.N.D.S.
Data fundacji: 6 grudnia 1965 r.
Duchowość: MARYJNA
Pierwszeństwo zaangażowania: na prośbę diecezji
Liczba wspólnot we Francji: 20
Liczba sióstr: 265
Misja: Zgromadzenie Apostolskie

Adres Zarządu Generalnego:
Sœurs de Notre Dame de la Salette
Maison Notre Dame Le Bourg
15600 Quézac
France
Tel. +33 04 71 62 28 15

Adres w Polsce:
Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej z La Salette
ul. Dąbrowskiego 71
35-036 Rzeszów
tel. +48 17 854 06 00 wew. 70 lub +48 797 907 215
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
www.saletynki.saletynki.pl

HISTORIA

Narodziny naszego Zgromadzenia

         Maryja objawiła się dwojgu dzieciom Maksyminowi i Melanii, 19 września 1846 roku w górach Alpach w La Salette. Kilka lat później, w roku 1861, panna Deluy Fabry, udała się z pielgrzymką do La Salette. Pod natchnieniem objawienia opuszczała La Salette z postanowieniem założenia Zgromadzenia zakonnego. Zwierzyła się z tego zamiaru biskupowi J.M.A. Ginoulhiac z Grenoble. Ostatecznie 17 września 1871 roku, Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej z La Salette zostało powołane do istnienia. Na początku  będzie bardziej znane pod tytułem Sióstr Wynagrodzicielek Matki Bożej z La Salette.  2 lutego 1930 roku w diecezji Soissons, z inicjatywy ojca Celestyna Crozet, superiora generalnego Misjonarzy z La Salette narodziło się drugie Zgromadzenie Sióstr pod nazwą Misjonarek Matki Bożej z La Salette.
Duchowość i konstytucje obu tych Zgromadzeń (Wynagrodzicielek i Misjonarek), opierały się na Orędziu Matki Bożej z La Salette.
         Z czasem zaczęło się rozwijać pragnienie połączenia w jedną „rodzinę” saletyńską. Począwszy od roku 1955 zaczęła się dyskusja i wymiana zdań. Wstępem były rozmowy prowadzone  już w 1944 roku, lecz wtedy było jeszcze za wcześnie. Tymczasem od roku 1955 utrzymywanie wzajemnej łączności staje się regularne i  konkretyzuje się projekt scalenia. W roku 1959, zarządy generalne obu Zgromadzeń spotkały się, aby dokonać refleksji nad zjednoczeniem. Misjonarki Matki Bożej z La Salette odegrały w tym procesie główną rolę. Utworzono grupę do pracy, na którą składały się po dwie siostry z każdego Zgromadzenia dla przygotowania tymczasowych statutów. W roku 1961 wysłano do Rzymu dokumenty z prośbą o połączenie. 20 stycznia 1962 roku Kongregacja ds. Instytutów Życia Zakonnego pozwoliła obu Zgromadzeniom na połączenie w jedno Zgromadzenie pod nazwą: „Siostry Matki Bożej z La Salette”. W lutym 1962 roku, obydwa Zgromadzenia zebrały się na kapitule. Kapituła ta miała za cel wybrać tymczasową Radę Generalną Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej z La Salette.
         25 marca 1962 roku, połączenie obu Zgromadzeń zostało oficjalnie zrealizowane. Każdy dom zakonny otrzymał od biskupa J.-B. Fougerat okólnik potwierdzający siostry wybrane do tymczasowego zarządu. Połączenie nastąpiło w rzeczywistości 6 grudnia 1965 roku, po wydaniu nowego dekretu przez Stolicę Świętą.  Pierwsza kapituła połączonego Zgromadzenia miała miejsce w 1968 roku. Cztery kapituły nadzwyczajne w latach 1968-1969 i 1980-1981 pozwoliły wypracować Konstytucje. 17 maja 1986 roku Konstytucje zostały zaaprobowane przez biskupa Grenoble Gabriela Matagrin. W roku 1997 w Angoli została zatwierdzona przez biskupa z Benguela wspólnota Sióstr Posłanniczek z La Salette. W roku 2004 połączyły się one z Siostrami Matki Bożej z La Salette.
W kwietniu 2013 roku zostało sfinalizowane połączenie ze Zgromadzeniem Sióstr  Jezusa Odkupiciela i Maryi Pośredniczki.

Według naszych Konstytucji:  Siostry Matki Bożej z La Salette cechuje:
Życie konsekrowane - “Duch Pojednania, podobnie jak w gestach i słowach Maryi z Jej objawienia, wyraża się w życiu sióstr w modlitwie, poświęceniu i apostolstwie.
Życie modlitwą,
Życie braterską wspólnotą
Życie służbą
Życie w wymiarze międzynarodowym „Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam” (J 20, 21). „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa” (Łk 1, 38).
„Łaska La Salette sprawia, że siostry mają być uważne na wezwanie Chrystusa, który przyszedł głosić Dobrą Nowinę ubogim. Mają przyjmować wezwanie do nawrócenia, skierowane przez Maryję do swego ludu: „Jeżeli się nawrócą” i odpowiadać na Jej prośbę: „Idźmy moje dzieci. Ogłoście to wiernie całemu mojemu ludowi”. (Konstytucje nr 36).
„Rozważanie gestów i słów Maryi z Jej objawienia, pozwoli siostrom wybrać rodzaj posług apostolskich i bardziej rozumieć, w jakim duchu mają je wypełniać”. (Konstytucje nr 38).

„W duchu Pojednania, który jest łaską z La Salette, siostry oddają się wszelkim formom apostolatu mogącym pobudzać rozwój osoby ludzkiej w poszanowaniu jej godności i wolności. W środowiskach, do których są posłane, mają się starać budować pokój w łączności ze sprawiedliwością i miłością”. (Konstytucje nr 40).

“Duch Pojednania, tak jak go siostry postrzegają w gestach i słowach Maryi z Jej objawienia, wyraża się w życiu modlitwą, ofiarą i apostolstwem. Ich modlitwa łączy się z modlitwą Maryi, która w niebie wierna Swemu wstawiennictwu nie przestaje wypraszać dla swojego ludu” łask zbawienia. Ich poświęcenie realizuje się w ofiarowaniu siebie Bogu wciąż odnawianym przez przyjmowanie woli Ojca, które pozwala im łączyć się z Maryją, z odkupieniem Chrystusa i Jego ofiarą na krzyżu.
Ta miłość odciska swoje piętno na ich apostolacie, co sprawia, że Maryja jest uważna na potrzeby swoich dzieci. Miłość ta ma napełniać ich serca aktywną troską o biednych, poszkodowanych, wszystkich tych, którzy są w potrzebie. W całym swym życiu siostry starają się być świadkami Chrystusowego ezwania  do nawrócenia”. (Konstytucje nr 7).
         Życie wspólnotowe zakorzenione w modlitwie, w duchu pojednania, w apostolstwie – oto cechy charakterystyczne Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej z La Salette.

Obecność w świecie:

Obecnie, Zgromadzenie liczy 265 Sióstr które, pracują w 11 krajach: Francji, Brazylii, Madagaskarze, Filipinach, USA, Polsce, Angoli, Myanmar, Włoszech, Kanadzie i Algierii. Siostry odpowiadają na wezwanie Chrystusa życiem wspólnotowym, modlitwą, darem ze swojego życia, aktywnym uczestnictwem wobec tych, którzy są w potrzebie. W całym swym życiu, starają się być świadkami wezwania Chrystusa do pojednania i nawrócenia.