Artykuły filtrowane wg daty: czwartek, 14 listopad 2013

 
            Powstanie prowincji
Saletyni przybyli do Polski 16 IX 1902 r. Pierwszych pięciu kapłanów początkowo zamieszkało w Krakowie. Drugi dom zakonny został otworzony w Puźnikach, gdzie powstało również niższe seminarium. W 1910 r. saletyni otworzyli kolejny dom w Dębowcu k. Jasła, umieszczając w nim niższe seminarium, a później również nowicjat oraz seminarium internum dla kleryków zgromadzenia. W 1921 r. saletyni rozpoczęli wydawanie czasopisma „Posłaniec Matki Boskiej Saletyńskiej”.
Następne lata to czas rozwoju zgromadzenia na ziemiach polskich – powstały domy w Stanisławowie, Hurku, Kobylance, Lwowie, Rzeszowie i Ostrowcu Świętokrzyskim. Polscy księża wyjeżdżali również za granicę, podejmując pracę misyjną w Stanach Zjednoczonych (Ware, Westfield, Olivet), Argentynie (Cordoba, Rosario, Santa Fé, La Plata) i Kanadzie (Beauséjour, Ladywood, Elma). Ostatecznie w 1934 r. została powołana do życia prowincja polska, która obejmowała wszystkie placówki polskie, argentyńskie i część placówek w USA i Kanadzie.
 
II wojna światowa i okres powojenny
Podczas drugiej wojny światowej prowincja polska utraciła 5 księży, którzy zginęli podczas bombardowania Lwowa. Po roku 1945 saletyni zostali zmuszeni do opuszczenia placówek w Lwowie i Stanisławowie. Polska prowincja prowadziła duszpasterstwo polonijne w Argentynie, USA i Kanadzie i przyczyniła się do utworzenia w 1958 dwóch wiceprowincji: argentyńskiej i amerykańskiej Olivet. Wkrótce po zakończeniu drugiej wojny światowej na terenie Polski saletyni otworzyli nowe placówki w Trzciance, Birczy, Lubrzy, Dytmarowie, Białej, Lubsku, Gdańsku-Sobieszewie, Kuźnicy Czarnkowskiej, Krakowie, Warszawie, Resku, Łętowem, Zakopanem, Olsztynie, Elblągu, Prabutach, Królewie Malborskim, Rzeszowie-Zwięczycy, Łapszach Wyżnych, Mrągowie, Mysłowicach-Krasowych. W 1952 r. władze komunistyczne odebrały prowincji polskiej budynki zakonne w Dębowcu, Rzeszowie i Hurku, a polityka państwa uniemożliwiała realizację apostolstwa świeckich. W tym okresie saletyni skoncentrowali się na pracy parafialnej i tworzyli nieformalne grupy formacyjne świeckich.
 
Rozwój prowincji
Okres przemian ustrojowych w Polsce lat 90-tych, który wiązał się z większą wolnością oraz pozytywny impuls dla rozwoju Kościoła w Polsce związany z pontyfikatem Jana Pawła II zaowocowały nowymi dziełami. W tym okresie powstało Wydawnictwo „La Salette” w Krakowie (1995), zostało wznowione wydawanie czasopisma „La Salette – Posłaniec Matki Bożej Saletyńskiej” (1995) oraz powstał Fundusz Pomocy Dzieciom i Młodzieży im. Matki Bożej z La Salette (1998), którego celem jest wspomaganie rodzin wielodzietnych, dzieci i młodzież z rodzin ubogich oraz rodziców samotnie wychowujących dzieci. W tym czasie również w Dębowcu – macierzystym domu prowincji polskiej i głównym ośrodku kultu Matki Bożej z La Salette w Polsce 15 IX 1996 r. została ukoronowana papieskimi koronami figura Matki Bożej Saletyńskiej.
 
Czasy najnowsze
Po okresie dynamicznego rozwoju początek XXI w. zaznaczył się spadkiem liczby powołań. W tym czasie powstawały nowe dzieła związane z wyzwaniami zmieniającego się świata: w 2008 r. powstał ośrodek formacyjny Centrum Pojednania „La Salette” w Dębowcu, a w 2012 r. został zapoczątkowany projekt Centrum Informacyjnego Misjonarzy Saletynów w Krakowie. W roku 2012 do prowincji polskiej przyłączono prowincję szwajcarską, tworząc tzw. okręg szwajcarski.
Aktualnie saletyni pracują w duszpasterstwie parafialnym (Dębowiec, Gdańsk-Sobieszewo, Kobylanka, Kraków, Kuźnica Czarnkowska, Łapsze Wyżne, Łętowe, Mrągowo, Olsztyn, Rzeszów, Trzcianka Lubuska i Warszawa) i specjalistycznym: prowadzą misje ludowe i rekolekcje, kierownictwo duchowe i szkoły modlitwy, szkoły katolickie. Angażują się w pracę dydaktyczną i naukową w uczelniach i własnych instytutach. Wspierają w różny sposób instytucje kościelne i społeczne, zwłaszcza działalność charytatywną. Prowadzą domy rekolekcyjne w Dębowcu, Mrągowie i Zakopanem. Prowincja polska zasila misjonarzami misje na Madagaskarze, a także prowadzi pracę duszpasterską na różnych placówkach zagranicznych, szerząc kult Matki Bożej z La Salette w następujących krajach: Anglia (Dagenham, Goodmays, Harlow, Rainham, St. Ives Cambridgeshire), Belgia (Bruly-de-Couvin, Couvin, Jéhonville, Paliseul), Białoruś (Dalekie, Widze), Czechy (Bozkov, Mělnik), Niemcy (Aldersbach, Aufhausen, Bayerbach, Engerazhofen, Friesenhofen, Sammarei, Simbach bei Lindau), Liechtenstein (Balzers), Słowacja (Chrenovec, Povazska Bystrica), Szwajcaria (Mörschwil), Ukraina (Busk, Krzywy Róg, Łanowice, Nikopol, Zaporoże).
 
Prowincjałowie
Przełożonymi Polskiej Prowincji Zgromadzenia Księży Misjonarzy Saletynów byli: Michał Kolbuch (1934-1950), August Gauthier (1950-1952), Bronisław Młynarski (1952-1958), Stanisław Zawisza (1958-1964), Władysław Baran (1964-1970), Franciszek Danioł (1970-1979), Józef Mituś (1979-1985), Adolf Grotkowski (1985-1988), Antoni Skałba (1988-1994), Augustyn Hamielec (1994-1997), Józef Krzyszycha (1997-2003), Lesław Pańczak (2003-2006), Władysław Pasiut (2006-2012), Andrzej Zagórski (2012-).