Błogosławionych świąt Bożego Narodzenia 2015
Szczęśliwego Nowego Roku 2016
Roma, 10-12-2015
“ Miłosierdzie: to jest słowo, które objawia Przenajświętszą Trójcę. Miłosierdzie: to najwyższy i ostateczny akt, w którym Bóg wychodzi nam na spotkanie (MV, 2)
Drodzy współbracia,
Uroczystość Bożego Narodzenia daje mi okazję, jak każdego roku, zwrócić się do was wszystkich, gdziekolwiek jesteście, także w imieniu Rady Generalnej, ze szczerymi i braterskimi życzeniami dobrych i błogosławionych Świąt. Boże Narodzenie przypomina nam dar, który nam dał Pan Bóg w osobie Jezusa Chrystusa. Nasze życie staje się wyjątkowe przez to nadzwyczajne wydarzenie ponieważ jest w nim obecny sam Bóg. Jesteśmy zaproszeni do przyjęcia i strzeżenia tego daru nie dla nas samych, ale do podzielenia się nim z innymi. Bóg objawił nam swoje miłosierne oblicze w Dzieciątku narodzonym w Betlejem, które było odrzucone i nie przyjęte przez wielu. Jego przyjście nie było triumfalne ale wręcz przeciwnie było znakiem pokory, prostoty, ukrycia i ciszy.
Pragnę, aby te życzenia dotarły także do wielu młodych przygotowujących się do życia zakonnego, do służby Ewangelii w duchu Pojednania, aby dotarły do chorych współbraci, do starszych, którzy doświadczają braku sił fizycznych, a których świadectwo życia i wierność Zgromadzeniu my wszyscy doceniamy. Pragnę aby dotarły do tych, którzy przeżywają chwile niepewności w życiu wspólnotowym i w swojej posłudze, do wielu Świeckich Saletynów, którzy wiedzeni orędziem Płaczącej Pani pragną budować “wielką charyzmatyczną rodzinę saletyńską”.
W tym roku Boże Narodzenie jest powiązane z niektórymi wydarzeniami w Kościele, które nas Misjonarzy Saletynów mogą szczególniej dotyczyć i mogą stać się dobrą okazją nie tylko do oddania chwały Panu, ale zwłaszcza do potwierdzenia i odnowienia naszego przywiązania i naszej miłości do Kościoła. Mogą stać się także okazją do przyswojenia sobie na nowo wartości, które są podstawą naszego wspólnotowego i charyzmatycznego życia zakonnego,. Są to:
Otwarcie Drzwi Świętych jako znak otwarcia Jubileuszowego Roku Miłosierdzia, w całej swojej prostocie mówi nam jaka powinna być nasza postawa podczas tego wyjątkowego roku dla Ludu Bożego; otworzyć swoje serce na czułość, miłosierdzie i pojednanie. “ Papież Franciszek pragnie abyśmy uświadomili sobie, że miłosierdzie nie może być rozumiane tylko jako postawa duszpasterska, ale raczej jako istota Ewangelii. Papież zawsze tak rozumiał i nadal rozumie miłosierdzie jako duchowe źródło i fundament radości, które wypływa z Ewangelii Jezusa, jak to pisze w swojej encyklice “Ewangelii Gaudium”. Ponieważ Bóg jest miłosierny, dlatego Jezus z Nazaretu zawsze przypominał swoim uczniom: <Bądźcie miłosierni jak Ojciec wasz jest miłosierny>”. (por. Tommaso Stenico, Il Giubileo della Misericordia, 2015). Właśnie to słowo, oświecając nasz umysł, niech nam towarzyszy przez cały ten rok.
Podobnie jak cały Kościół, także nasze Zgromadzenie w naszych wspólnotach, w parafiach, w których posługujemy, w stowarzyszeniach i ruchach przez nas animowanych, my wszyscy jesteśmy wezwani do bycia “oazą miłosierdzia” (Papież Franciszek Misericordiae vultus, 12). Zapraszam każdą Prowincję do rozeznania w jaki sposób można urzeczywistnić to pragnienie, aby stało się rzeczywistością na wszystkich poziomach, zaczynając od tego osobistego i wspólnotowego. Jesteśmy wszyscy, bez wyjątku, zaangażowani w to zadanie. Każdy z nas jest wezwany aby przeżywał w radości to przekonanie, że jest objęty miłosierdziem Ojca. Bez tego osobistego doświadczenia, wszystkie nasze kazania na temat Boga i Jego miłosierdzia w relacjach do poszczególnych osób nie są wiarygodne i w konsekwencji stają się widocznym i szkodliwym antyświadectwem.
Z radością mogę oznajmić wszystkim, że biskup Grenoble zadecydował otworzyć “Drzwi Miłosierdzia” także w sanktuarium na La Salette, które jest celem pielgrzymek z czterech stron świata. Uroczyste otwarcie odbędzie się 19 marca 2016 roku w uroczystość św. Józefa. Cała Rada Generalna i uczestnicy PPP będą wówczas tam obecni.
Obchody 170 rocznicy Zjawienia są drugim wydarzeniem, które dotyczy nas wszystkich. To, co się wydarzyło 19 września 1846 roku jest podstawą naszego powołania i naszej misji w Kościele. Pragnę aby decyzja nr 3 Rady Zgromadzenia 2015 w Luandzie, która dotyczy tej rocznicy, była w odpowiednim czasie zrealizowana w każdej Prowincji i w każdej wspólnocie. To zadanie pomoże nam lepiej uświadomić sobie czym jest nasze zadanie jako misjonarzy pojednania w świecie, który potrzebuje pojednania i przebaczenia, ponieważ jest głęboko zraniony przez niezgodę, podziały i wojny.
W czasie ostatniej podróży do Afryki Papież Franciszek w homilii w katedrze w Bangui (29 listopada 2015) z mocą prosił katolików, żeby byli “specjalistami pojednania, ekspertami miłosierdzia”. W tym zaproszeniu widzę sens naszej saletyńskiego istnienia w dzisiejszym Kościele. Dlatego zachęcam wszystkich, żeby przyjęli to wezwanie tak, jakby było ono skierowane do każdego z nas osobiście.
Cieszę się z tego, że jak wiem, w niektórych Prowincjach zostały zaplanowane różne inicjatywy aby celebrować tę szczęśliwą okazję. Chciałbym, te inicjatywy odzwierciedlały to głębokie pragnienie jakie jest w nas wszystkich, abyśmy lepiej poznali aktualność orędzia pojednania Pięknej Pani, abyśmy umocnili poczucie przynależności do naszej zakonnej rodziny i zachęcali młodych do wstępowania do naszego Zgromadzenia, abyśmy razem przeżywali radości, wyzwania i nadzieje związane z głoszeniem Ewangelii dzisiejszemu światu.
Proszę także wszystkich, abyście pamiętali w modlitwie o Prowincjach Angoli i Indii oraz Regionie Argentyny, które w najbliższym miesiącu zgromadzą się, aby odbyć wyborcze Kapituły Prowincjalne.
Niech Dzieciątko Jezus, które przyjmiemy w Boże Narodzenie, jako Boga, który stał się człowiekiem, przyniesie do serca każdego z nas pokój i radość i uczyni z naszych wspólnot “oazy miłosierdzia”.
W imieniu Rady Generalnej i moim własnym życzę wam Błogosławionych świąt Bożego Narodzenia i szczęśliwego Nowego Roku!
Z modlitwą
Ks. Silvano.
Nowiny z Domu Generalnego.
Listopad był miesiącem obfitującym w wydarzenia, które ożywiły życie Domu Generalnego.