Artykuły filtrowane wg daty: kwiecień 2025

Pięciu misjonarzy ze Stanów Zjednoczonych pojechało osiemdziesiąt lata temu do  nieznanego kraju Birma (Myanmar). W ten sosób rozpoczęli swoją misję w Arakan State, będąc posłuszni orędziu Matki Bożej z La Salette aby: "Ogłosić to całemu mojemu Ludowi". Po kilku latach ich pracy powstała diecezja Prom, w której pierwszym ordynariuszem był biskup Thomas Newman MS. Saletyni  musieli opuścić ten kraj gdy władze uczyniły nieznośnym życie obcokrajowców. Mimo to, Kościół rozwijał się dzięki, księżom diecezjalnym.

Misjonarze Saletyni powrócili do Myanmar i założyli nową misję w diecezji  Mandalay w 2005 roku wraz z birmańskimi saletynami wyksztaconymi na Filipinach. W ten sposób misja trwa nadal i zyskuje nowe powołania.

Aby ułatwić rozwój tej misji dystrykt* Myanmar został podniesiony do statusu Regionu w czasie obecnej Rady Zgroamdzenia w Bengaluru w Indiach.

Niech Bóg nadal błogosławi nowo powstały Region Myanmar, przez wstawiennictwo Matki Bożej Saletyńskiej, oraz całe Zgromadzenie pracujące w rżnych zakątkach świata.

ks. Philip Mahka Naw Aung MS

* (Dystrykt jest jednostką organizacyjną Zgromadzenia Misjonarzy Saletynów, nie posiadającą samodzielnych władz, zależną od Prowincji, albo bezpośrednio od Generała, Region posiada wszystkie warunki, żeby kiedyś stać się prowincją i choć nadal jest zależny od jakiejś Prowincji lub Generała to jest zarządzany samodzielnie "ad instar" Prowincji.)

Rada Zgromadzenia 2017 Bangalore W tym roku Rada Zgromadzenia wybrała się do Indii do Bangalore (w Indiach oficjalna nazwa od niedawna Bengaluru). Miasto ma 11 milionów i stale się rozwija ze względu na Electronic City. Niestety rozwija się można powiedzieć w stopniu niekontrolowanym. Kilkadziesiąt lat temu największe korporacje firm softwarowych zaczęły zakładać tutaj swoje oddziały ze względu na tanią pracę. To przyciągnęło tysiące młodych wykształconych ludzi, którzy mogą tutaj znaleźć pracę. Deweloperzy budują gdzie tylko znajdą miejsce. Ogromne domy powstają jak grzyby po deszczu. Naprzeciwko naszego seminarium i domu prowincjalnego, który był wybudowany w 2002 roku , można powiedzieć na peryferiach miasta, wśród biednych domów wybudowano całe miasto dziesięciopiętrowych bloków.

Rada zaczęła się 6 lutego i skończy się 26 lutego. Przybyli wszyscy prowincjałowie (z Indii, Filipin, Angoli, Madagaskaru, Włoch, Francji, Polski, USA, Brazylii, przełożony Regionu Argentyny-Boliwii i przełożony dystryktu Myanmar) oczywiście Rada Generalna, Ekonom oraz dwóch tłumaczy, Jack Nuelle MS a drugim jest sekretarz generalny Belarmino Tchipundukwa. Na obradach Rady Zgromadzenia prowincjałowie przedstawiają swoje prowincje, wydarzenia od ostatniej Rady Zgromadzenia, radości i problemy. Rada Zgromadzenia dyskutuje też o założeniach Programu Formacyjnego jednolitego dla całego Zgromadzenia, o międzynarodowych programach i spotkaniach, o nowej misji w Tanzanii, o powołaniach, o bibliotece wirtualnej, o software dla sekretariatu generalnego z dostępem z każdego sekretariatu prowincjalnego, o Komisji Prowincjałów Europy (KEP), o roli i programie dla Świeckich Saletynów oraz o przygotowaniu najbliższej Kapituły Generalnej.

HP

Błogosławionych świąt Bożego Narodzenia 2016

Szczęśliwego Nowego Roku

“Przyszło do swojej własności, ...Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi”. (J 1,11-12)

Drodzy współbracia,

przede wszystkim, również, w imieniu Rady Generalnej, chcę dotrzeć do każdego z was, postulantów, nowicjuszy, młodych i dojrzałych profesów, starszych i chorych, żyjących na różnych kontynentach, z najlepszymi i braterskimi życzeniami dobrych i błogosławionych świąt Bożego Narodzenia. Niech Emmanuel - Bóg z nami - narodzi się na nowo w każdym z nas, w naszych wspólnotach i w naszej posłudze i napełni nasze serca pokojem, wyciszeniem serca i chęcią kontynuowania służby w sprawie Ewangelii i w duchu pojednania.

Rok, który się kończy był pełny duchowych i eklezjalnych wydarzeń, które zaangażowały nas w taki czy inny sposób, jako chrześcijan i jako zakonników.

Rok jubileuszowy był okresem szczególnej łaski, ponieważ pomagał Kościołowi na nowo odkryć głęboki sens miłosierdzia, które ma swoje źródło w sercu Ojca i objawiło się w osobie i życiu Jezusa Chrystusa. A także to, że miłosierdzie nie jest po prostu znaczeniem, które należy zazdrośnie strzec w pamięci, ale sposobem życia, który ma być widoczny w codzienności naszej egzystencji.

I "jak przypomina Papież Franciszek w swoim liście" Miłosierdzie i nieszczęśliwa "(16):" Kończy się Jubileusz i zamykają się Drzwi Święte. Ale drzwi miłosierdzia naszego serca są zawsze otwarte ... .. Miłosierdzie z samej swej natury staje się widzialne i namacalne w konkretnym i dynamicznym działaniu... stale rośnie i zmienia nasze życie ... to prawdziwie nowe stworzenie, które tworzy nowe serce. "

Możemy zapytać samych siebie: czego doświadczyliśmy w tym roku jubileuszowym, w jakim stopniu miało to wpływ na jakość naszego życia zakonnego i naszej posługi? A następnie, co powinniśmy zachować jako dziedzictwo które trzeba ożywiać i rozwijać zaczynając od dzisiaj?

Są to zbawienne prowokacje, które pobudzają nas do myślenia, ponieważ nie wszystko jest zamknięte wraz z Drzwiami Świętymi, ale że od tego wszystko się zaczyna.

170 rocznica Zjawienia, przeżywana z wielką intensywnością wszędzie w Zgromadzeniu zachęciła nas do ponownego świętowania "charyzmatycznej tożsamości" Misjonarzy Saletynów poświęcających się posłudze pojednania, wśród ludu Bożego (RŻ, 1).

Dało nam to także okazję do osobistego pogłębienia we wspólnocie lub razem z wiernymi, treści Orędzia Pięknej Pani, zwracając szczególną uwagę na znaki czasów i zapraszając nas do "odczytania" obecności i kochającej bliskości Boga “na pefyferiach” nas samych i naszego świata.

Ta celebracja, w zgodzie z Rokiem Jubileuszowym, "powinna także powodować w naszym chrześcijańskim życiu dojrzewanie empatii z tymi, którzy cierpią, i tymi którzy płaczą! Tego właśnie od 170 lat uczy nas Matka Boża z La Salette". Maryja jest Matką, która płacze i pokazuje nam najgłębszy sens ludzkich łez: współczucie, współcierpienie z tymi, którzy cierpią, doznawanie tego, czego doznają inni ... W ten sposób oferuje lekcję miłości pełną czułości i współczucia względem tych, którzy żyją obok nas i cierpią . "(Homilia kard. Stanisława Ryłko, La Salette, 19 września 2016)

"Oto Ja dokonuję rzeczy nowej: pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie?" (Iz 43:19). Jest to temat, który Rada Generalna proponuje pod rozwagę i refleksję Zgromadzenia w 2017 roku. To pobudza nas do otwarcia oczu na nasze życie i poszerzenia naszego widzenia tego, co dzieje się wokół aby zrozumieć i odkryć ślady Boga, który nie chce zostawić nas samych. Prorok Izajasz przypomina nam, że Bóg nigdy nie przestaje działać i być blisko swoich stworzeń i że Jego obecność jest zawsze skuteczna i życiodajna.

Bóg wzywa nas także, pomimo istnienia zła, które zatruwa i rani serce i historię wielu ludzi naznaczonych bólem prześladowań lub wojny, by nie poddawać się pesymizmowi, ale zdawać sobie sprawę, że dobro nigdy nie przestało być obecne w sercu i w zmiennych losach ludzi w każdym czasie. Obecność i bliskość Boga jest przedstawiona tutaj jako kiełkująca roślina, wskazująca na coś nowego, które się wydarzy w przyszłości. Jest to nowa szansa, nowa droga, ale aby zrozumieć jej prawdziwy sens trzeba przyjąć postawę cierpliwości, nadziei i zrozumienia.

Życzę naszemu Zgromadzeniu, aby było wrażliwe na znaki czasu, aby umiało je odczytać i interpretować w świetle wiary, aby mogło służyć coraz lepiej i odpowiednio do potrzeb ludzi naszych czasów, do których jesteśmy posłani, ze szczególnym uwzględnieniem tych którzy są ostatnimi, żyją na marginesie albo są migrantami.

Świętować Boże Narodzenie znaczy szanować wolę Boga, który chce nas doprowadzić do zbawienia poprzez to, że On stał się jednym z nas i jest naszym towarzyszem podróży w trudzie i w radościach każdego dnia.

Moimi życzeniami oraz życzeniami Rady Generalnej obejmuję rodziny każdego z was, Siostry Saletynki, które w różnych częściach świata dzielą nasze zaangażowanie na rzecz promocji ludzkiej oraz ewangelizacji, oraz kieruję do wielu dobrodziejów i przyjaciół, którzy hojnie i dyskretnie wspierają nas w naszej misji.

Specjalne życzenia chcę złożyć Świeckim Saletynom, którzy rosną w liczbę, ponieważ oni jako członkowie naszej charyzmatycznej rodziny, chcą się do nas przyłączyć, zobowiązując się do pracy i chrześcijańskiego życia w świetle charyzmatu pojednania w rodzinie, w społeczeństwie i w służbie wspólnocie parafialnej.

Błogosławionych i pełnych pokoju świąt Bożego Narodzenia i Szczęśliwego Nowego Roku życzę wam wszystkich!
Z braterskim pozdrowieniem,

ks. Silvano

* * * * * * *

Wiadomości z Rzymu

+ W dniu 17 listopada, ks. Silvano i ks. Adilson wrócili z długiej podróży, która miała na celu uczestniczenie przede wszystkim w zgromadzeniu całej prowincji USA, które odbyło się w Orlando (Floryda), a następnie odwiedzenie współbraci, którzy pracują na Haiti, w Kalifornii i na Hawajach.

+ Od 21 do 22 listopada miało miejsce doroczne spotkanie w naszym domu generalnym Rady Generalnej (MS) i Rady Generalnej Sióstr Saletynek (SNDS). Było to spotkanie pełne braterstwa i wzajemnego dzielenia się. W spotkaniu brał również udział ks. Joe P. Bachand, przełożony wspólnoty międzynarodowej sanktuarium, w drodze przez Rzym przed wyjazdem na zasłużony wypoczynku z rodziną.

+ Od 23 do 25 listopada ks Silvano brał udział w "spotkaniu jesiennej sesji USG (Unii Wyższych Przełożonych Generalnych), która odbyła się w Rzymie w Domu Generalnym Księży Salezjanów, wokół tematu:" Idźcie i przynoście owoce: prorocka płodność " Spotkanie zakończyło się spotkaniem (około 3 godzin) z Papieżem Franciszkiem w nowej auli synodalnej w Watykanie. Na stronie USG, vidimusdominum.com można znaleźć teksty konferencji ze spotkania, a także relację ze spotkania z Ojcem Świętym.

+ Od 25 do 27 listopada ks. Alex, ekonom generalny, uczestniczył w spotkaniu ekonomów generalnych i prowincjalnych na "Antonianum" w Rzymie na temat: "W wierności charyzmatowi, przemyśleć na nowo zarządzanie ekonomią w Instytutach Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeniach Życia Apostolskiego. "

+ Od 2 do 4 grudnia ks. Belarmino i ks. Adilson przeprowadzili spotkanie instruktarzowe dla 4 prowincjalnych sekretarzy, z Angoli, Argentyny, Birmy i Filipin, którzy nie mogli uczestniczyć w podobnym spotkaniu zorganizowanym w ubiegłym roku.

+ Od 5 do 9 grudnia ks. Silvano udał się do La Tronche (Francja) aby wziąć udział w spotkaniu w sprawie redefinicji zadań osób pracujących w sanktuarium, a następnie spotkać się z Radą Administracyjną APS (Stowarzyszenie Pielgrzymów z La Salette ).

+ W dniu 10 grudnia, ks. Adilson, na zaproszenie księdza Celeste MS, przełożonego wspólnoty saletyńskiej w Neapolu, prowadził dzień skupienia dla naszych młodych seminarzystów i zakonników w klasztorze w Camaldoli.

Spotkania z dziećmi, aranżowane i reżyserowane oraz prowadzone przez ks. Macieja Kucharzyka postrzegam jako dar dla Kościoła, nie tylko lokalnego, lecz także Kościoła w Polsce. „Stawać się trzeba jak dzieci” – to ewangeliczne przesłanie saletyn doskonale zrozumiał – podkreśla jeden z członków Kapituły Nagrody prof. Eugeniusz Sakowicz. – Ks. Maciej Kucharzyk na nowo odczytał orędzie „Pięknej Pani” z La Salette, która rozmawiała z dziećmi i uczyniła ich powiernikami objawienia. Dzieci są darem dla Kościoła. Są one wielką troską Matki Bożej Saletyńskiej. Artykuł na stronie Prowincji Polskiej Zgromadzenia....

Spotkanie świeckich Saletynów z całego świata będzie relacjonowane przez specjalny kanał YOUTUBE. Relacje ze spotkań można będzie śledzić klikając na poniższe zdjęcie.

Otrzymaliśmy nowe zdjęcia od Biskupa Method Kilaini. Tak świętowano w parafii Rutete 170 rocznicę Zjawienia w La Salette.

Abbiamo ricevuto nuove foto dal vescovo  Method Kilaini.  Così hanno celebrato nella parrocchia Rutete 170 ° anniversario dell'apparizione.

We received new pictures from Bishop Method Kilaini. You can see  how they celebrated in the parish Rutete 170 anniversary of the Apparition.

Drodzy przyjaciele Świeccy Saletyni
W dniu, w którym przypada wasze święto (10 września), czuję się zobowiązany do napisania do was, rozproszonych w czterech stronach świata, moich życzeń z tej okazji.

Znajduję się obecnie w sanktuarium La Salette we Francji razem z SENIORAMI saletynami, przedstawicielami z każdej Prowincji, aby przeżyć doświadczenie wspólnoty, modlitwy, słuchania Słowa Bożego i rozważania Orędzia Pięknej Pani. Jest to czas łaski, dla nas wszystkich, w tym roku Miłosierdzia i 170 rocznicy Zjawienia.
Wkrótce (29 września) rozpocznie się i potrwa do 10 października, tutaj w Sanktuarium, II-gie Międzynarodowe Spotkanie Świeckich Saletynów, w którym będziemy uczestniczyć. Pierwsze, pamiętam, było w 2011 roku od 1 do 10 września. Nie zapomnijcie o modlitwie w intencji tego Spotkania.
Dzień 19 września, wspomnienie i święto Zjawienia, niech będzie dla każdego z was i dla waszych rodzin okazją do odnowienia waszego zaangażowania jako Świeckich Saletynów w duchu zaproszenia, które przekazała nam Piękna Pani: „A więc moje dzieci, ogłoście to całemu mojemu Ludowi”
Niech to święto będzie szczęśliwym i pełnym błogosławieństwa od naszego Pana i od Maryi Pojednawczyni Grzeszników.
Szczerze oddany
ks. Silvano Marisa MS
Przełożony Generalny

„Maryja, czczona pod wezwaniem Matki Bożej z La Salette, Pojednawczyni grzeszników, jest Patronką Zgromadzenia. Wszyscy Misjonarze Matki Bożej z La Salette obchodzą uroczyście rocznicę Jej Objawienia”. ( Reguła Życia 2 kp)

“Bóg zawsze będzie w ludzkiej historii, jako Ten, który jest obecny, bliski, opatrznościowy, święty i miłosierny.” (Misericordiae Vultus, 6)

LA SALETTE 1846 - 2016

Drodzy współbracia,
Cieszę się wraz z Radą Generalną, że mogę poprzez ten list zwrócić się do każdego z was z okazji obchodów 170 rocznicy Zjawienia, które odbywają się w połączeniu z Jubileuszowym Rokiem Miłosierdzia.
Wiem, że do celebracji tego ważnego wydarzenia całe Zgromadzenie przygotowało się w ciągu roku przez programy i inicjatywy obejmujące nie tylko nasze wspólnoty i poszczególnych zakonników, ale także różne grupy kościelne, misyjne czy seminaryjne, w których posługujemy.

Gratuluję wszystkim i każdemu z osobna za ich pracę i zaangażowanie w różne inicjatywy, aby odnawiać poczucie przynależności do Kościoła i do naszej rodziny zakonnej.
Przez ostatnie 170 lat orędzie pojednania i miłosierdzia Pięknej Pani rozbrzmiewa w Kościele i w świecie przede wszystkim dzięki świadectwu dwóch pastuszków Maksymina i Melani, a następnie Misjonarzy i Misjonarek z La Salette, którzy przejęli to dziedzictwo jak również wielu osób świeckich, mężczyzn i kobiet, którzy uznali za swój własny charyzmat tego Zjawienia.
Jest naprawdę znacząca grupa ludzi, którzy poruszeni łzami Matki, nie wahali się na przestrzeni tych wszystkich lat zaangażować na drodze osobistej i wspólnotowej wiary, aby wspierać głoszenie Ewangelii w świetle tego, co się wydarzyło na górze La Salette w dniu 19 września 1846.

Powinniśmy zobaczyć, przeżyć i przyjąć te dwa wydarzenia w Kościele, które angażują nasze Zgromadzenie oraz cały Kościół, jako:

... dar i łaskę. Bóg, jako Ojciec bogaty w miłosierdzie, miłości i przebaczenie ponownie wyciąga do nas swoją rękę. On chce odwiedzić nasze życie i naszą historię, aby je znów ożywić i zbudzić z marazmu, w który czasami były owinięte i naznaczone.

... zobowiązanie do zachowania czujności zarówno na poziomie naszego życia zakonnego przeżywanego we wspólnocie, jak i naszej posługi, którą Kościół powierzył nam w tak wielu częściach świata... Mając zawsze na uwadze, że pierwszym sposobem ewangelizowania, oczekiwanym przez Kościół, jest bycie radosnymi świadkami wspólnego życia przeżywanego w spójności i wierności naszej profesji zakonnej.

... impuls do podtrzymania ducha misyjnego, który od początku charakteryzował naszą obecność w Kościele i podtrzymania entuzjazmu w sercach wielu ludzi, którzy, nawet nie myśląc o tym, zapisali chwalebne strony naszego Zgromadzenia. Otwarcie misji saletyńskiej w Tanzanii (17 lipca 2016) może być uważane za wspólną odpowiedź na oczekiwania Kościoła w Afryce, w tym szczególnym czasie.

... wyzwanie i szansę, która angażuje nas osobiście, aby z odwagą patrzeć w przyszłość. Czego Pan oczekuje od nas? Któremu kontekstowi eklezjalnemu lub społecznemu powinniśmy dać pierwszeństwo, aby lepiej służyć naszym charyzmatem temu światu i lepiej pracować dla sprawy Ewangelii? Aby to się wypełniło, z pewnością potrzebujemy osobistej i wspólnotowej korekty rozeznania dokonanego w uważnym słuchaniu Słowa Bożego i w gorliwej modlitwie.

... zaproszenie silne i aktualne do odnowy nas samych, naszych wspólnot, naszej posługi w świetle miłości i miłosierdzia, jak sugeruje papież Franciszek w jednej z jubileuszowych audiencji: "Ze względu na zmiany w naszym zglobalizowanym świecie, niektóre strefy ubóstwa materialnego i duchowego się poszerzyły,: musimy, więc poszerzyć wyobraźnię miłosierdzia, aby znaleźć nowe sposoby ich rozwiązania.. W ten sposób droga miłosierdzia stanie się jeszcze bardziej konkretna. Od nas, wymaga się zachowania czujności strażników ".

Nie wszystko musi się skończyć wraz z tymi uroczystościami jubileuszowymi... przeciwnie one powinny dać nowy impuls duchowy i apostolski naszemu zgromadzeniu zakonnemu, otworzyć nowe horyzonty, aby nasza posługa bardziej odpowiadała wymogom nowej ewangelizacji.. Papież w Bulli ogłaszającej Rok Miłosierdzia: " O jakże pragnę, aby nadchodzące lata były naznaczone miłosierdziem tak, byśmy wyszli na spotkanie każdej osoby, niosąc dobroć i czułość Boga! Do wszystkich, tak wierzących jak i tych, którzy są daleko, niech dotrze balsam miłosierdzia, jako znak Królestwa Bożego, które jest już obecne pośród nas." (Misericordiae Vultus 5). To jest wezwanie abyśmy nie uwierzyli, że już osiągnęliśmy, ale abyśmy szli dalej i patrzyli z nadzieją na to, przyszłość pokaże.

My misjonarze saletyni jesteśmy wezwani do mówienia nadal o miłosierdziu i pojednaniu, bo one ukazują cechę, a może lepiej powiedzieć oblicze miłości, oblicze samego Boga: "Jezus Chrystus jest obliczem miłosierdzia Bożego", (Misericoriae Vultus 1) Boga, który jest miłością, miłosierdziem. Zapytajmy samych siebie:, co chcielibyśmy, żeby pozostało z tych dwóch eklezjalnych wydarzeń w naszych prowincjach, w naszym codziennym życiu zakonnym i w naszej posłudze? Mam nadzieję, że nie ograniczą się do pobożnego wspomnienia z przeszłości, oczywiście niezbędnego, ale przecież nieoddającego całego sensu, lecz przeciwnie staną się zdrowym potrząśnięciem do ożywienia w każdej dziedzinie ludzkiej, duchowej i apostolskiej. To nie jest czas na relaks, ale na działanie z odwagą i determinacją, dając miejsce, jeśli zajdzie tego potrzeba, naszej kreatywności i wyobraźni.

Pamiętajmy zawsze, że „jest dzieło miłosierdzia, które tylko my, chrześcijanie możemy i musimy zrobić, jeśli tego nie zrobimy, to nikt nie może za nas tego wykonać: mówić o Jezusie Chrystusie ludziom nam współczesnym, zwłaszcza nowym pokoleniom "(Vita Trentina, 34, rok 91, str. 3). Czyż nie jest dla nas jasnym światło płynące z krzyża, które jest w centrum zjawienia i orędzia Maryi w La Salette?

W imieniu Rady Generalnej życzę wszystkim błogosławionego i szczęśliwego świętowania. Niech Płacząca Matka z La Salette, inspiratorka i patronka naszego Zgromadzenia, błogosławi i strzeże każdego z was, współbraci chorych i starszych, jak również wielu młodych kształcących się ludzi, młodą wspólnotę saletyńską w Rutete (Tanzania), nowych członków wspólnoty międzynarodowej na La Salette, Siostry Saletynki, tych, którzy żyją na marginesie naszych wspólnot i którzy nie czują się złączeni lub przyjęci przez wspólnoty, wielu Świeckich Saletynów, którzy gorąco pragną razem z nami przeżywać swoje zaangażowanie społeczne i religijne w świetle naszego charyzmatu i wielu oddanych wiernych razem z naszymi wspólnotami parafialnymi, którzy nie przestają wzywać Pięknej Pani, jako Pojednawczyni Grzeszników.

Z braterskimi pozdrowieniami,

ks. Silwano Marisa MS, generał

Wiadomości z Domu Generalnego
+ Dom w całym miesiącu sierpniu był pusty z powodu letnich wakacji. Nasi młodzi studenci opuścili Rzym wybierając kilka dni wakacji lub posługi w parafiach. Powrócą we wrześniu.
+ 25 sierpnia ks. Silwano wrócił z odpoczynku w rodzinnym Trentino (północne Włochy)
+ Od 26 do 28 sierpnia ks. Adilson i ks. Belarmino uczestniczyli w kursie misyjnym w Asyżu, zorganizowanym przez Konferencję Episkopatu Włoch.
+ 2 września ks. Silwano i ks. Adilson wyjechali do sanktuarium w La Salette (Francja) na spotkanie starszych zakonników (4-20 września), oraz na Sympozjum Maryjne w dniach 9 i 10 tego samego miesiąca.

+ Jak już wcześniej ogłaszaliśmy, członkowie zgromadzenia są proszeni o przesyłanie słów zachęty i wsparcia dla Świeckich Saletynów zgromadzonych w sanktuarium, używając następującego adresu e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. Wszystkie maile zostaną przekazane osobom zebranym na II Międzynarodowym Spotkaniu.
+ Zachęcamy wszystkich saletynów do odwiedzenia nowej Wirtualnej Biblioteki Zgromadzenia, która funkcjonuje od 1 września 2016 roku, pod adresem  lasalettebiblio.org

27 lipca 2016

"A więc, moje dzieci, ogłoście to całemu mojemu Ludowi" Maryja w La Salette.

Drodzy Bracia,

Tych kilka słów są wysyłane do Was na drugi dzień po powrocie do Rzymu z Tanzanii, gdzie ks. Adilson i ja przeżywaliśmy niezapomniane chwile, które z pewnością są historyczne, w czasie inauguracji saletyńskiej wspólnoty w Rutete, w diecezji Bukoba, w Tanzanii, w związku z obchodami 170 rocznicy Zjawienia i obchodów Jubileuszowego Roku Miłosierdzia głoszonego przez papieża Franciszka.
Rozeznawanie trwało kilka lat, z udziałem diecezji Bukoba, Rady Generalnej, Rady Zgromadzenia i wreszcie całego Zgromadzenia, na szczęście zakończyło się 15 lipca 2016 roku wraz z przyjazdem do Tanzanii trzech naszych współbraci, aby rozpocząć pierwszą misję saletyńską w tym kraju.

W niedzielę, 17 lipca, ks. Adilson Schio, M. S. Wikariusz Generalny, ks. Rosanno Soriano, M. S. Prowincjał z Filipin i ja razem z trzema misjonarzami: ks. Manuelem dela Cruz, MS, (Filipiny) ks. Dileesh Poriamvelil, MS (Indie) i ks. Aldrinem Cenizal, MS (Filipiny), w towarzystwie bpa Dezyderiusza Rwoma, ordynariusza diecezji Bukoba i biskupa Metodego Kilaini, biskupa pomocniczego, zostaliśmy powitani przez kilkunastu diecezjalnych księży i około trzech tysięcy entuzjastycznych i odświętnie ubranych wiernych. Wszyscy chroniliśmy się przed palącym słońcem, w prowizorycznych namiotach postawionych na tę okazję przez wolontariuszy, wokół i przed zadaszonego ołtarza skonstruowanego na tę okazję.

Podczas Mszy, która trwała około 4 i pół godziny, 197 dzieci zostało ochrzczonych przez naszych misjonarzy, a 12 par zawarło małżeństwo. Na zakończenie uroczystości biskup pobłogosławił i intronizował figurę Matki Bożej z La Salette, i przedstawił wiernym misjonarzy, rozpoczynając w ten oficjalny sposób obecność saletyńską w tym wspaniałym kraju Tanzanii. Wcześniej, w homilii biskup oficjalnie ogłosił, że nowa Parafia będzie pod patronatem Matki Bożej z La Salette. Decyzja ta mówi wszystko i opisuje ciepły i entuzjastyczny klimat oraz szczere powitanie (Karibu w swahili) naszych trzech misjonarzy i głęboką wdzięczność i uznanie dla naszego Zgromadzenia przez diecezję Bukoba.

Po obiedzie uroczystości kontynuowano aż do godziny 18: 30 z piosenkami i tańcami typowymi dla tego regionu. Nasi misjonarze otrzymali wiele prezentów, wśród których było 7 małych kóz, kilkanaście kurczaków, kilka królików i kuchenka gazowa. W darach przyniesiono również różne szaty liturgiczne i inne rzeczy potrzebne w parafii.

Dom, w którym zamieszkają nasi współbracia, został zbudowany przez parafian. Jest skromny, ale wystarczająco obszerny i ma miły klimat. Ma prąd, ale nie ma bieżącej wody. Każdy z kapłanów ma pokój z łazienką i pokój do pracy. Istnieją wspólne pokoje: mały salon, jadalnia, oba są dobrze i mała kuchnia, i jeden dodatkowy pusty pokój.

Przewidując początkowe trudności w nauce języka, biskup przeznaczył kapłana diecezjalnego, aby był być z naszymi współbraćmi kilka miesięcy, aby pomóc im nauczyć się języka i poznać kulturę ludzi, przynajmniej dopóki nie uzyskają podstawową wiedzę na temat Swahili. Byliśmy bardzo zadowoleni i wdzięczni ks. Erikowi za jego chęć dzielenia swojego czasu i talentów z naszymi misjonarzami w tym okresie.

W imieniu całego Zgromadzenia Chciałbym wyrazić wdzięczność przede wszystkim trzem współbraciom, którzy wyrazili gotowość rozpoczęcia tej nowej misji, zupełnie nowego doświadczenia misyjnego w Tanzanii. Oczywiście naszą szczerą wdzięczność kierujemy do ich prowincji pochodzenia, Filipin i Indii, za pozytywną odpowiedź na moje wezwanie do ustanowienia tej nowej obecności Zgromadzenia w diecezji Bukoba.

Jak już powiedziałem im: ks. Manuel, ks. Dileesh i ks. Aldrin nie są w Tanzanii we własnym imieniu, ale w imieniu Zgromadzenia w odpowiedzi na prośbę miejscowego kościoła.
Nasz pobyt w Bukoba również dał nam możliwość sfinalizowania i podpisania umowy między diecezji Bukoba i Kongregacji, która określa warunki naszej obecności w tej diecezji.

Powierzam początek i rozwój i wzrost tej nowej misji NMP z La Salette, naszej Patronki i orędowniczki, aby pobłogosławiła ten misji Zgromadzenia, w tej 170-ej rocznicy swego miłosiernego Zjawienia na Górze Świętej. Proszę również każdego z nas o modlitwę, kal również tysiące Świeckich Saletynów, rozsianych po całym świecie, niech im towarzyszy na każdym kroku tej drogi i błogosławi każdy wysiłek naszych drogich współbraci w ziemi Tanzanii. Ich świętym obowiązkiem jest głoszenie Ewangelii naszego Pana Jezusa i przedstawianie orędzia pojednania, nadziei i miłosierdzia Pięknej Pani.

Wreszcie mogę wysłać adresy e-mail naszych pierwszych misjonarzy w Tanzanii, aby być w stanie wysłać do nich swoje życzenia, jako znak naszej braterskiej solidarności:
ks. Manuel dela Cruz, M.S .: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..
ks. Dileesh Poriamvelil, M.S .: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..
ks. Aldrin Cenizal, M.S ,: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..

Z braterskim pozdrowieniem,
ks. Silvano Marisa, M. S.