List Ojca Św. Jana Pawła II z okazji Jubileuszu 150 lecia Objawienia w La Salette.

Diecezja Grenoble, Misjonarze Saletyni i liczni wierni w świecie obchodzą uroczyście w tym roku sto pięćdziesiątą rocznicę objawienia Świętej Dziewicy Maryi w tej miejscowości alpejskiej, skąd Jej Orędzie nie przestaje promieniować. To wspomnienie może być bogate w wiele łask: stąd pragnę połączyć się z pielgrzymami, którzy przybywają aby czcić Matkę Pana pod tytułem Pojednawczym grzeszników.

Matka Zbawiciela, Matka Kościoła, Matka ludzi, Maryja towarzyszy każdemu w życiowej pielgrzymce. Niech więc wzmoży się przygotowanie do wielkiego Jubileuszu Odkupienia. Rok poświęcony rocznicy objawienia się Matki Bożej Maksyminowi i Melanii stanowi znaczący etap tego przygotowania. Maryja, Matka pełna miłości, pokazała w tym miejscu swój smutek w obliczu moralnego zła ludzkości. Poprzez swoje łzy pomaga nam na lepiej zrozumieć bolesny ciężar grzechu, odrzucenia Boga, ale także płomienną wierność, jaką Jej Syn zachowuje względem Jej dzieci, On, Odkupiciel, którego miłość jest zraniona przez zapomnienie i odmowę.

Orędzie z La Salette zostało przekazane dwojgu młodym pasterzom w czasie wielkich cierpień ludności dotkniętej przez głód i w następstwie różnego rodzaju niesprawiedliwości. Co więcej, wzmagały się obojętność i wrogość do ewangelicznego orędzia. Maryja, kontemplująca to, mająca na sobie obraz swojego Syna ukrzyżowanego, pokazuje, że zjednoczona z dziełem zbawienia współczuje swoim dzieciom w ich doświadczeniach i cierpi, widząc ich oddalających się od Kościoła Chrystusowego poprzez zapomnienie i odrzucenie obecności Boga w ich życiu oraz świętości Jego Imienia.

Promieniowanie wydarzenia z La Salette potwierdza, że Orędzie Maryi nie ogranicza się do cierpienia wyrażonego przez łzy. Dziewica wzywa do opanowania siebie: zaprasza do pokuty, do wytrwałości w modlitwie a w szczególności do wierności praktykom niedzielnym: prosi by Jej Orędzie «zostało przekazane całemu Jej ludowi» poprzez świadectwo dwojga dzieci. I faktycznie, ich głos szybko dał się słyszeć. Przybywali pielgrzymi. Miały miejsce liczne nawrócenia. Maryja objawiła się w świetle, które symbolizuje blask ludzkości przemienionej przez Zmartwychwstanie Chrystusa. La Salette jest orędziem nadziei, ponieważ nasza nadzieja jest podtrzymywana przez wstawiennictwo Tej, która jest Matką ludzi. Rozdarcia są do naprawienia. Noc grzechu ustępuje wobec światła miłosierdzia Bożego. Przyjęte cierpienie ludzkie może przyczynić się do oczyszczenia i do zbawienia. Dla tego, kto idzie w pokorze drogami Pańskimi ramię Syna Maryi nie zaciąży ku potępieniu ale On uchwyci wyciągniętą dłoń, by wprowadzić do nowego życia grzeszników pojednanych dzięki łasce Krzyża.

Słowa Maryi z La Salette, przez swoją prostotę i ostrość, zachowują rzeczywistą aktualność w świecie, który ciągle cierpi plagi wojny i głodu oraz wielu nieszczęść, będących znakami a często także konsekwencją ludzkiego grzechu. I także dzisiaj Ta, którą «błogosławią wszystkie pokolenia* (Łk l, 48) chce prowadzić «cały swój lud», przechodzący poprzez doświadczenia tego czasu do radości, która rodzi się z cichego spełnienia misji danej człowiekowi przez Boga.

Misjonarze Saletyni nie przestali pogłębiać studium Orędzia z La Salette i przykładają się, by pokazać jego ciągłą wartość dla zbliżającego się trzeciego tysiąclecia. Są oni w szczególny sposób zobowiązani do «przekazywania ludowi» apelu do odnowy życia chrześcijańskiego, który jest źródłem ich powstania w diecezji Grenoble. W rym roku jubileuszowym proszę ich, by gorliwie wypełniali swoją misję, w różnych częściach świata gdzie pełnią posługę. Równocześnie kieruję słowa zachęty do Sióstr Saletynek i innych instytutów, których założenie i inspiracja są związane z wydarzeniem z La Salette. Modlę się, by Matka Chrystusa w tym szczególnym roku towarzyszyła im w odnowie duchowej, której pragną i by im pomagała w oddawaniu się zadaniu ewangelizacji z misyjnym dynamizmem, którego Kościół od nich oczekuje.

W tej ziemi Sabaudii i Delfinatu gdzie Dziewica Maryja pozwoliła usłyszeć swoje Orędzie półtora wieku temu, rozlega się także dzisiaj tan sam apel do licznych pielgrzymów przybywających do tego sanktuarium, jak również do tych, którzy udają się do tylu innych saletyńskich sanktuariów. Zachęcam ich wszystkich, by przedstawiali Niepokalanej Dziewicy bóle i nadzieje tego świata, w tym czasie poprzedzającym zaledwie o kilka lat wielki Jubileusz. Mogą oni być świadkami pojednania, darem Bożym i owocem Odkupienia dla osób, rodzin i narodów! Niech pielgrzymka pomoże im aby nie dopuścili, by ich życie chrześcijańskie popadło w letniość lub obojętność i by nigdy nie zapominali o dawaniu Chrystusowi Zmartwychwstałemu pierwszego miejsca w swoim życiu! Mogą Oni w świecie sprawcami pokoju, który obiecał (zob. J 14,27) i pozostawać przekonanymi o niezbywalnej wartości naipokorniejszych istnień ludzkich!

Maryja jest obecna w Kościele tak samo jak w dniu Krzyża, w dniu Zmartwychwstania i w dniu Pięćdziesiątnicy. W La Salette ukazała bardzo jasno swoją nieustanną modlitwę w intencji świata. Nigdy nie opuści ludzi, którzy są stworzeni na obraz i podobieństwo Boże i którym dane jest stać się dziećmi Bożymi (zob. J l, 12). On może prowadzić do swojego Syna wspólnotę narodów ziemi!

Powierzając Matce Bożej Pojednawczym wspólnotę diecezji Grenoble, Misjonarzy Saletynów jak również zakonników i zakonnice, którzy dzielą tę samą duchowość, z całego serca udzielani wszystkim Apostolskiego Błogosławieństwa.

Jan Paweł II, papież Watykan, 6 maja 1996 r