Orzeczenie z 1 maja 1852 roku biskupa diecezji Grenoble Philibert de Bruillard

(wyciąg, dotyczący fundacji Zgromadzenia, treść oryginału w języku francuskim)

Pierwszego maja 1852 roku kilka miesięcy po orzeczeniu z 19 września 1851 roku w którym biskup De Bruillard uznał autentyczność zjawienia wydał on drugi dekret aby ogłosić swoim diecezjanom zamiar budowy Sanktuarium w La Salette i ustanowienie Diecezjalnych Misjonarzy jako wiecznej pamiątki miłościwego Zjawienia Matki Bożej:

„Jakkolwiek ważna jest budowa sanktuarium, jest jeszcze także coś o wiele ważniejszego, a to są słudzy przeznaczeni do posługi i przyjmowania pobożnych pielgrzymów, głoszenia im Słowa Bożego, przybliżania im posługi pojednania, udzielania im najświętszego sakramentu ołtarza i bycia dla wszystkich wiernymi rozdawcami tajemnic Boga i skarbów Kościoła.

Ci księża będą nazywani „Misjonarze Matki Bożej z La Salette". Ich powstanie jak również ich trwanie będą, podobnie jak samo sanktuarium, wiecznym pomnikiem, wieczną pamiątką miłościwego Zjawienia się Panny Marii".

„Ci księża wybrani spośród wielu innych aby byli wzorami i pomocnikami duchowieństwa miast i wsi , będą mieć za miejsce zamieszkania stolicę diecezji. Będą przebywać na Górze podczas sezonu pielgrzymkowego a w zimie będą ewangelizować różne parafie w diecezji.

Jest to więc grupa misjonarzy diecezjalnych, którą ustanawiamy od dziś i którą chcemy ożywiać i powiększać z całej naszej mocy, nawet za cenę ofiar i z pomocą pobożnych wiernych a zwłaszcza ukochanego duchowieństwa.

Misjonarze ci, uzupełnią to, czego nie mogą zrobić zakony, które powołaliśmy lub przyjęliśmy i które świadczą nam wspaniałe posługi a o ich cnotach zakonnych, gorliwości i sukcesach stale głośno mówimy. Niech Dziewica Niepokalana, wielki Św. Dominik sławny Św. Ignacy wyproszą dla swoich drogich dzieci deszcz wszelkich łask. Jednak nie możemy powiedzieć razem z boskim Mistrzem: „Żniwo jest wielkie ale robotników jest mało" (Mt 9,37) Niech wkrótce będzie wystarczająca ilość Misjonarzy, tak aby parafie w naszej diecezji w ciągu kilku lat mogły się cieszyć jedna po drugiej z nieocenionych dobrodziejstw misji. Inne diecezje już posiadają ten cenny dar.

Misjonarze więc są jak pieczęć którą chcemy przyłożyć na inne dzieła, które dzięki Bogu udało się stworzyć. To jest, żeby tak powiedzieć nasza ostatnia strona testamentu; to jest ostatnia wola którą chcemy pozostawić każdej z naszych parafii. Chcemy odżywać pośrodku was, moi drodzy bracia kiedy głoszenie Boga poprzez tych czcigodnych mężów, przypominać będą wam o modlitwie za mnie.

Również moi drodzy współpracownicy, z radością przyjęliście nasza myśl, od kiedy tylko ją poznaliście: co jest jasnym dowodem wspólnoty myśli i uczuć jaka istniej między wami a tym, którego Bóg postawił na waszym czele.

To stowarzyszenie księży jest przeznaczone aby się stało waszymi silnymi pomocnikami, a aby się takim stało oni ofiarują swoje osoby, swoją korzystną pozycję, przyjmując życie apostoła ubogie, twarde i pracowite, a to wymaga waszej hojnej pomocy, podobnie jak waszych szanowanych parafian. Potrzebują w Grenoble domu, który może im służyć za nowicjat aby formować młodych księży, gdzie w skupieniu i rozmyślaniu będą się przygotowywać do nowych dzieł i w którym mogli by godnie spędzić starość. Potrzebują skromnych mebli, pościeli, biblioteki itd. To wszystko otrzymają z waszej hojności, którą bardzo dobrze znamy. Wiele innych dzieł w naszej diecezji zaczęto bez innych środków jak tylko tych, które przewidziała Opatrzność i są dzisiaj na drodze rozwoju.

Jedno z najpiękniejszych dzieł, które możecie stworzyć, moi drodzy współpracownicy, i to jest możliwe w wielu parafiach, a mianowicie fundacja, która zapewni misje dla waszych owieczek co osiem albo dziesięć lat. Coś takiego już istnieje a można powiększyć ich liczbę. Nigdy nie można powiedzieć jak wielką wartość w oczach Bożych ma takie dzieło i jaką zasługą jest ono dla założyciela.

Święta Dziewica zjawiła się na La Salette dla całego świata, któż może w to wątpić? Ale zjawiła się szczególnie dla diecezji w Grenoble, która będzie miała z tego dwie nieocenione korzyści: Nowe sanktuarium maryjne i Misjonarzy Diecezjalnych. Te dwa dzieła nie były by możliwe gdyby nie Zjawienie i na zawsze będą świadczyć o Zjawieniu.