To niemożliwe?

(Druga Niedziela Wielkanocna, Rok B: Dz 4,32–35; 1J 5,1–6; J 20,19–31)

Dla apostoła Tomasza jedna rzecz była pewna: Jezus był martwy i pogrzebany. Dlatego też było po prostu niemożliwe, aby inni widzieli Go żywego. Drzwi jego umysłu były jeszcze bardziej zamknięte niż te w miejscu, gdzie uczniowie byli zgromadzeni wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia.

Kolejna niemożliwa rzecz jest przedstawiona jako fakt w pierwszym czytaniu. „Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich, którzy uwierzyli. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne”. A w Psalmie czytamy: „Kamień odrzucony przez budujących, stał się kamieniem węgielnym”.

Te rzeczy są nie do pojęcia dla człowieka, dlatego psalmista dodaje: „Stało się to przez Pana i cudem jest w naszych oczach”. Drugie czytanie ujmuje to w inny sposób: „zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara”.

Każdy, kto widział stan chrześcijaństwa w dziewiętnastowiecznej Francji, mógł pomyśleć, że Kościół nie jest w stanie przetrwać, biorąc pod uwagę wrogość wokół niego i słabą wiarę wielu jego członków. Jednak, podobnie jak Apostołowie, którzy „z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa”, Matka naszego Pana z wielką czułością wzywała swój lud do pojednania i nawrócenia serca, poprzez wierny powrót do modlitwy i Eucharystii.

Dzisiejsza ewangeliczna opowieść o Tomaszu przypomina nam, abyśmy nie uważali naszej wiary za coś oczywistego, ale raczej pielęgnowali ją jako największy i najpiękniejszy z darów. Tak, Jezus może przejść przez zamknięte drzwi obojętności, samozadowolenia, pychy, przygnębienia, itd. Ale czy my naprawdę chcemy postawić się w takiej sytuacji?

Jezus miłosiernie podjął inicjatywę, aby przywrócić Tomaszowi należne mu miejsce wśród Apostołów. Następnie ogłosił błogosławieństwo: „Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”. To jest również dla nas.

Dzisiejsza modlitwa na rozpoczęcie pięknie wyraża ten cel: „abyśmy wszyscy głębiej pojęli, jak wielki jest chrzest, przez który zostaliśmy oczyszczeni, jak potężny jest Duch, przez którego zostaliśmy odrodzeni, i jak cenna jest Krew, przez którą zostaliśmy odkupieni”.

Wayne Vanasse, ks. René Butler MS